Ik hou me verstandig stil.
Het schreewt binnenin in me.
Het wil eruit.
Je moet weten wat ik voel.
Je moet zien hoe ik ben.
Je moet zien wie ik ben En waarom ik dit neerpen.
Je bent mijn wereld.
Je bent mijn alles.
Maar ik hou me verstandig stil.
De manier waarop je kijkt wekt vreugde bij me op.
Je manier van zijn , het is iets speciaals.
Je manier hoe je overhaar praat is facineerend maar ...
Ik benhaar niet.
Ik ben ik .
Jij bent jij.
En zij is zij.
drie totaal verschillende personen.
Ieder met zijn eigen visie op het leven en hun eigen 'Ik'.
Maar ik hou me verstandig Stil.
Ik heb de brokken kunnen lijmen.
Ik zei één keer iets te veel.
Ik heb het herstelt en je gerust gesteld dat het niets speciaals was.
Maar dat was het wel.
Het schreeuwt nog steeds binenin mij!
Het wil er nog steeds uit.
Ik hou me sterk en stoer.
Maar eigelijk ben ik bang en eenzaam.
Lag je arm om me heen en laat me even , heel even maar , verdwijnen.
Maar ik hou me verstandig stil.
Ik heb het je gezegd.
Ik wil het je weer zeggen.
Maar wie ben ik?
Wie ben jij?
Wie is zij?
ik zet een stap opzij, maar alles wil dichter bij jou zijn.
Ik breng je telkens een stapje dichter bij haar.
Ook al doet het pijn en wil ik het helemaal niet doen.
Ik doe het voor jou.
Ik hou me verstandig Stil...
En fluister waar niemand me horen kan...
Ik hou zielsveel van jou
Ik..
Hou..
Me..
Verstandig..
Stil..
Ik hou me verstandig stil