Ode aan het kot

Oktober,
Het begin van ’t jaar
Vakantiesfeer
Maar toch
Iedereen was weer daar

’t Deed raar
Ander kot
Ander mensen
Hoe zou het worden
Wie weet
Wel even chique
Als vorig jaar

Ik had er toen
Nog niet aan gedacht
Dat het misschien
Zeker zo tof ging zijn
Nooit verwacht
Dat tien totaal
Verschillende mensen
Toch een heel huis
Kunnen delen
Zonder zich ook maar
Eén seconde te vervelen

’t Klinkt misschien
Een beetje raar, maar
Ik denk dat we elkaar
Ooit nog gaan missen
(‘k Kan me natuurlijk
altijd vergissen)

Maar in Juni
Het einde van ’t jaar
Het einde van ‘t kotleven
Voorgoed gedaan
Zullen we daar staan
En het enige wat we dan nog
Zullen delen
Is een traan