Liefdestuin
Bekleed met rozen vol van passie
En viooljes mooi van kleur
Zonnebloemen want wij stralen
En lavendelzoete geur...
Niemand hier had ooit verwacht
Dat dit tuintje nog zou bloeien
Toch was hier het licht gekomen
En het tuintje begon te bloeien...
Maar daar ergens in een hoek
In de schaduw afgelegen...
Was het onkruid opgedoken
En verpestte het stilleven...
En toch was het te verwachten
Zoiets moois blijft nooit lang goed
Ook al is de tuin zo prachtig...
Dit is hoe het leven moet...
En viooljes mooi van kleur
Zonnebloemen want wij stralen
En lavendelzoete geur...
Niemand hier had ooit verwacht
Dat dit tuintje nog zou bloeien
Toch was hier het licht gekomen
En het tuintje begon te bloeien...
Maar daar ergens in een hoek
In de schaduw afgelegen...
Was het onkruid opgedoken
En verpestte het stilleven...
En toch was het te verwachten
Zoiets moois blijft nooit lang goed
Ook al is de tuin zo prachtig...
Dit is hoe het leven moet...
Reacties op dit gedicht
| Sammie Beltane: | Vrijdag, april 24, 2009 23:12 |
| Huh maar als je het onkruid goed blijft wieden dan hou je die mooie tuin voor altijd toch??:D Liefs Sammie X | |
Over dit gedicht
| Auteur: J. v. Uytrecht | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||