De gedachte.
De gedachte aan het feit
dat jij niet meer van me houdt
ik ben je nu echt kwijt
ik heb het zo koud.
Je hebt me verlaten
nu echt voorgoed
er valt niet meer over te praten
want jij doet wat je doet
Je koos voor een ander iemand
en niet meer voor mij
voor jou ben ik niemand
en nu is zij blij
Blij dat jij voor haar koos
en mij achter liet
ik voel me echt zo machteloos
ik heb zo'n verdriet
Want je was echt mijn wereld hoor
jij was alles wat belangrijk was
Heb jij dat eigenlijk wel door
of realiseer je je dat nu pas?
Hoe kan je me anders zo makkelijk inruilen
alsof je helemaal niks voor me voelde
ik moet er gewoon van huilen
omdat ik niet begrijp wat je bedoelde
Wat bedoelde je met mij nooit verlaten
en dat je van me hield?
Heb je het eigenlijk zelf wel in de gaten?
Ik ben benieuwd...
Je bent heel snel van mij gaan houden
je was erg snel verliefd op mij
en ik nam je al snel in vertrouwen
oh, ik was zo verschrikkelijk blij
Blij dat jij mijn vriendje was
en dat ik je kon vertrouwen
maar nu later zie ik pas
dat jij helemaal niet zoveel van mij hebt gehouden.
Gelukkig is het maar de gedachte aan iets
iets wat ik nooit meemaken wil
want zonder jou ben ik niets
zonder jou is alles donker en kil.
En de gedachte vervaagt...
En lost op.