dat bankje
op een bankje
in de wind
je haren wapperen
golvend op de wind
een houten bankje
zomaar, een park bankje
maar de gene die hem warm houd
een persoon
niet zoals al die andere
die het recht om anders te zijn
zal verdedigen
maar waar de tranen blijven komen
een bankje, met de rug naar de zon
en de voorkant naar het duister
ze draait zich om
anders om op het bankje
durft de waarheid te zien
loop niet weg voor de waarheid
duister zal achter haar blijven
de zon voor haar stralen
zoals zij later zal stralen
ieder zijn plek
voor even voor haar het bankje
laat als een ster