Rusteloos zijn je dagen geweest
dat je steeds weer bezig was
om de ander hun weg te verfraaien
terwijl je eigen weg vastgeroest
en hulpeloos eenzaam was.
Al die bloemen die zijn gegeven
waren op de goede plek gekomen
maar je eigen bloemen
leken armzalig, bij die je weg gaf
terwijl je ze zo verdiende.
Geleidelijk zag je weer
kleine dingen die jou leven
de zin van het leven benadrukte
zoals het tekort aan water en voeding
om zelf op krachten te komen.
Je oude tentje waar regen en wind
niet meer tegen bestand was
is inmiddels een bungalowtent geworden
waar je jezelf kunt wapenen
tegen de extremen van het leven.
De zon heb je gezien
is steeds meer een plek gaan krijgen
al vergeet je wel eens
dat het ook noodzakelijk is
jezelf te beschermen voor te veel zon.
Blijf met je voeten op aarde
en droom gerust je wensen
stel niet TE veel eisen aan jezelf.
15-02-‘02/10:41