Het laatste zand

Gezocht achter tranen

Tussen kust en zee

Zal ik me in het donker wanen

Neem de regen met mij mee

Verloren achter hogen bomen Tussen vlakte en struikgewas Is mijn leven terechtgekomen Ontleed in oude ziel en as Achter tralies vastgehouden Maar ontsnapt door wat ontbreekt Opgelost in ontastbaar duister Gevormd door ’t abstractste leed Gezocht achter geschreven woorden Echter nooit doorin gewoed Zit ik in het eeuwige verborgen Opzoek naar wraak, zo zoet Getekend zonder enige uitdrukking Sla ik mijn vleugels neer Ooit zal ik je leren vliegen Als een vogel door wind en weer Op de dag dat jij me hebt gevonden Zijn ook jouw vleugels paraat Voeten zullen de plek verlaten Waar in het eeuwige zand geschreven staat ‘Mijn hart sterft van het liefdesverlangen want houdt van je, uit pure haat…’

Geschreven door

+lory+

Reacties op dit gedicht

+lory+ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Over dit gedicht

Auteur: +lory+
Gecontroleerd door: Innerchild
Gepubliceerd op: 19 juli 2007
Thema's: [Eenzaamheid] [Verdriet] [Heimwee]