In mijn heimelijk bestaan
hoorde ik vandaag jouw stem
Jij riep het verleden terug
voelde hoe we werden gemist
Nog steeds werp jij een steen
waarvan de kring ons omsluit
Er is geen ontkomen aan
jij en ik in heimelijk bestaan
Jij valt duizend en één
kussen diep, ik zweef en vlieg
Jouw hand om die van mij
liegt de leugen zich er doorheen