Vlinder
‘Kom er uit’, zei de vlinder tegen de cocon
‘Ik wil je zien, je pracht aanschouwen
Sla uit je vleugels, fladder naar de zon
Het vrije leven zal je niet berouwen’
De vlinder, zonder enige realiteitszin
Duwde tegen de cocon, lichtelijk verstoord
‘Kom uit je stulp’, vlieg het leven in
Zo lang coconiseren, dat is toch ongehoord’
‘Ik wil met je vliegen, van bloem tot bloem
Zoekend naar de vrucht van het leven
Naar flierefluitend samenzijn, zonder gezoem
Ik met jou mijn stuifmeel delen, alles geven’
De cocon bedacht zich geen moment
En scheurde haar omhulsel in twee
Onwennig fladderend, met vliegen onbekend
Riep: ‘vlieg op en ik fladder met je mee!’
Douwe
remie: | Woensdag, augustus 08, 2007 16:33 |
wat een pracht van een gedicht...blijf vliegen douwe...liefs remie | |
frou-frou: | Dinsdag, augustus 07, 2007 16:02 |
mooi los gedicht....jij en jezelf.....loskomen van oude ikken kan een ander niet voor je doen...want dan verlies je jezelf meteen weer....blijf fladderen! | |
sunset: | Dinsdag, augustus 07, 2007 15:47 |
''k Begrijp heel goed wat je bedoeling is met het beeld van de cocon en de vlinder. Maar toch - en ondanks mijn grote fantasie - kan ik je in dit beeld van een fladderende, vliegende cocon niet volgen. Juist omdat de cocon maar een (dood) omhulsel is. Groetjes, sunset PS: Cocon = weefseltonnetje voor rups. |
|
MayadeBij*: | Dinsdag, augustus 07, 2007 10:54 |
´zonder gezoem´ dat wordt wat lastig wat ik je zzzz.. nnnnnnndaptata tatata.. | |
Auteur: Douwe | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 07 augustus 2007 | ||
Thema's: |