Sheena: | Woensdag, februari 20, 2002 20:04 |
Zonder de wijsheden, gevangen in zijn schors, en het geduld, af en toe eens stil te staan en te luisteren, geen menslijkheid en mensheid meer ... Prachtig Wil ... Sheena |
|
*Diana*: | Woensdag, februari 20, 2002 19:41 |
een heel mooi gedicht, Wil!! Wat kan de natuur machtig mooi zijn.... en zeker zoals jij het omschrijft Knussss *Diana* |
|
Dominique: | Woensdag, februari 20, 2002 18:11 |
heel mooi gedicht,ik zet me soms ook in het bos aan zo een oude eik,en dan word ik rustig,krijg ik weer inspiratie. liefs dominique |
|
pramodah: | Woensdag, februari 20, 2002 17:20 |
voel jij ook de fluistering van de oude eik wil,ik kan er uren naar luisteren.....mooi gedicht trouwens............ pramodah |
|
Auteur: Di Angeli | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 20 februari 2002 | ||
Thema's: |