’t meisje van ’t molenboek
tekent de bloem van haar
grote moeder roos die ons
aankijkt bij de laatste groet
voor jezelf leef je niet je
bent er voor de ander aan
elkaar behoor je toe liefde
geven en ontvangen door
allen die liefhebben en die
hun hart willen openen zij
die voorgingen en voordeden
zonder enige eis te stellen
natuur en kinderen omringden
haar, deden haar leven
verrijken, geven warmte
aan zij die haar navolgen
in de tuin laatste woorden
tranen vloeiende regen
besproeiende hout aaien
afscheid tot weerzien eens
04SEP2007 22:20