ik kan wel achter je blijven aanlopen
en blijven hopen
maar eigenlijk weet ik allang dat het niet meer kan
jij hoeft me niet meer, duidelijk genoeg
maar ik herinner me alles nog
vanaf het moment dat jij mijn nummer vroeg
het sms’en,de angst,de bios,je gezicht,de vakantie,het gemis,het concert
eigenlijk alles vanaf het moment dat ik verliefd op je werd!!
altijd zal je bijzonder voor me zijn
maar ik ben het zat, het is genoeg met de pijn
ik was niet wat je zocht in je vriendin
jammer maar blijven hopen heeft geen zin
ik moet verder en dat zal ik dan ook doen
maar. jij zal altijd bijzonder voor me zijn,,