Vandaag negen en twintig september
Al in het jaar twee duizend en zeven
Zie ik Werner als het kruidje gember
Ons Marleen nog steeds zijn liefde leven
Net als toen over vijf en twintig jaar
Staat de bobijnensteker aan die school
Doch nu met wat grijzer geworden haar
Wachtend op zijn jubileum idool
Het lijkt wel een mooi Rubbenstafereel
Als je ziet hoe Lefèvre lief en blij
Hier verzilverd en ceremonieel
Op haar man wacht met Mathias erbij
Hun zoontje en die wordt ook al veertien
Wat vliegen die mooie jaren toch vlug
Zuchtte Marleen in de hoop van misschien
Draait Werner mij nu weer eens op mijn rug