ik ben een meisje dat weet
wat een meisje weten moet
ik hoor je stem en wordt gevangen
door mijn eigen weemoed
ik denk aan dingen
die alleen in mijn hoofd kunnen klinken
ik voel de regen door mijn haar naar de grond toe zinken
ik zeg ik houd je
aan je woorden
dat je ooit nog komen zal
maar ik dans op de akkoorden
van mijn muzikale val
in het diepe
in een dal
waar ik ooit al heb gelegen
ben ik thuis,als bij mezelf
voor altijd weg,verzwegen