't voelt als een gebroken hart
dat nog niet gebroken is.
't is zo een pijnlijk gevoel
'hij houdt niet meer van mij'
Mijn hart geeft alle liefde die het in zich heeft
maar het is niet genoeg dat het hem vergeeft.
Ik voel me ineens zo raar en bang bij hem
en voel een spanning tussen hem en mij.
Ik kan het niet helpen,maar ik wil hem niet kwijt.
met ranen stromend als een waterval,ben ik degene die lijdt.
Zou het nog wel goedkomen?
En wordt het weer zoals eerst?
Geen antwoord op deze vraag kunnen vinden
want de vraag is nog niet gesteld.
ik kan het hem niet vertellen
maar mijn geheim wordt mij teveel
ik zal maar denken'alles komt goed'
want dat zeggen we altijd heel veel..
11-08-2006