Zoek geraakt
bij het morsen alwerd een schreeuw gehoord
zo luid als het leek
alsof ze werd vermoord
een knoestig moment
onraakbaar
hard als cement
stoffig zichtbaar
in haar blauwgrijze haar
waar het zwart in heling
of omlijning van een bloedrood verleden
is het leven met pijn het
lichaam uitgegleden
het stelsel dat niet
in boeken wordt geschreven
en een moeder dat mij stiet
tegen borst en been
is niet verloren
in het kroost
dat ze achterliet
elze
Peter van Tiel: | Maandag, december 03, 2007 17:03 |
Ik vind jouw gedichten heerlijk om te lezen, ook al begrijp ik het niet altijd. Mag ik zeggen, toch? Maar jouw aprte stijl bekoort me. Ik wens jullie een fijne avond. Liefs en groetjes van, Peter. |
|
fortuna: | Zondag, december 02, 2007 23:08 |
de eerste strofe is zo gevoelig en ontroerend... Droefmooi. Liefs |
|
japonica: | Zondag, december 02, 2007 17:43 |
Bijzonder beschrijving. Ik volg je nu even en dat bevalt me uitstekend .... Groet Japonica |
|
Meijeringen: | Zondag, december 02, 2007 16:35 |
raak elze...er niet zijn blijkt toch in wezen onwezenlijk er zijn...x | |
hiljaa: | Zondag, december 02, 2007 16:30 |
in duister zoekend naar liefde van vergane jeugd heden tart gevoelens een enkeling die begrijpt waarom en leeft verder na de dood knufkusliefs--hiljaa-- |
|
Quicksilver: | Zondag, december 02, 2007 16:24 |
in ontroering gelezen.. het raakt mij enorm.. Jij had het bij het rechte eind lieve Elze, als je begrijpt wat ik bedoel. als antwoord op je reactie op mijn gedicht... liefs,liefs Dicky |
|
dichterbij: | Zondag, december 02, 2007 13:49 |
ze zullen er altijd zijn lieve groet |
|
kriekske: | Zondag, december 02, 2007 13:34 |
moeders sterven niet ze leven verder als je hun kinderen ziet... liefs |
|
M@rcel: | Zondag, december 02, 2007 12:38 |
Zo voelbaar rakend is jou schrijven weer Elze alleen de stilte in woorden zegt nu even genoeg..... .............. ...... ......... Liefs en een dikke knuffel M@rcel |
|
Windwhisper: | Zondag, december 02, 2007 12:37 |
INDRUKWEKKEND EN ZEKERS ZO ONTROEREND LIEFS COBIE DANK JE WEL VOOR JE WARME REACTIES ELZE |
|
erje: | Zondag, december 02, 2007 12:21 |
wat heb je dit mooi omschreven zo dierbaar, ik denk dat ze ook zo breekbaar was als glas, wie is er liever dan een moeder geroeten Ronny |
|
*Ria Klein Herenbrink* Raira: | Zondag, december 02, 2007 11:37 |
het is weer een rakend mooi maar vooral intens voelbaar gedicht met veel droeve herinneringen....zoals ik het lees liefs Ria |
|
remie: | Zondag, december 02, 2007 11:30 |
zou hierop reageren en zag toen het vorige gedicht...weet even niks meer te zeggen...liefs remie | |
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 02 december 2007 | ||
Thema's: |