troostkristallen
het water steeg
tot aan de lippen
geslagen met stormvlagen
tegen ruiten en luiken
edoch met de wilde wind
het ademhalen bleef
diep in vertrouwen
tot een zucht
starend in de reflectie
flakkerend van vuur
brandend op de hoop
van gekoesterd licht
het stromend nat
op bomen en konen
zacht regenboogde
tot troostkristallen
Quadesh: | Maandag, december 03, 2007 17:02 |
prachtig geschreven. liefs | |
hiljaa: | Maandag, december 03, 2007 10:11 |
koesterend gedicht knufliefs--hiljaa-- |
|
fortuna: | Maandag, december 03, 2007 09:18 |
ik volg Jan. Prachtige verwerkingswijze. Liefs |
|
Hilly N: | Maandag, december 03, 2007 08:36 |
Toch hoopvol Maria. Mooi hoor. Lieve groet, Hilly |
|
less - no more: | Maandag, december 03, 2007 08:28 |
uiteindelijk toch omgevormd tot troostkristallen; positief en doorleefd sweets, Jan |
|
ninodepino: | Maandag, december 03, 2007 00:51 |
E D O C H ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ transparantie:) Liefs, nino. |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 03 december 2007 | ||
Thema's: |