Een bloem, zo klein, zo breekbaar
Een steel en een kopje, meer heeft het niet nodig
Overleven kan het goed
De zon met haar stralen
De moeder van alle bloemen
Het kopje krijgt een lach
De wind, de vijand
Plooien zal het doen
Breken, nooit
Elk blaadje geeft leven
Leven aan een ander bloempje
Het zaad, gedragen door de vijand
De kleuren, het geluk
Niemand die zonder kan
Wat zouden we zonder doen?
Iemand plukt het bloempje
Geluk, geplukt uit de aarde
Daar waar één ieder van ons naartoe zal gaan
Terugkeren als een bloempje
Wilde kleuren dragend
En hopen op iemand die het plukt