Lopend door een doolhof
Bang dat ik de uitgang niet kan vinden
Ik ben er in gelopen
Zonder te weten wat me te wachten staat
Ik raak in paniek
Ik ben verdwaald
Rennend door het doolhof
Zoekend naar de uitgang
Steeds weer loop ik in een doodspoor
Ik probeer de uitgang systematisch te zoeken
Zittend in het doolhof
Nog altijd kan ik de poort niet vinden
De poort dat me toegang geeft aan de buitenwereld
Ik probeer rustig te zijn
Logisch te blijven denken
Maar het lukt niet
Ik heb zin om te schreeuwen
Zodat iemand me kan horen
Kruipend in het doolhof
Ik hoor geluiden die niet uit het doolhof komen
Ik probeer het geluid te zoeken waar het vandaan komt
Maar steeds veranderd de richting van het geluid ervan
Nog steeds opgesloten in het doolhof
Struikelend door een doolhof
Alles doet zo’n ontzettende pijn
Alles gaat zo ontzettend langzaam
Eindelijk zie ik de uitgang
Ik loop er langzaam naar toe
Afvragend of ik nog wel naar buiten wil
Afvragend of ik wel weer naar die buitenwereld wil gaan
Ik loop steeds slomer over het pad
Stilstaand voor de poort van een doolhof
Gedachtes schieten door me heen
Is het wel nodig om weg te gaan uit het doolhof
Wil ik de rest nog wel zien
Wil ik me weer open stellen voor al die mensen
Of blijf ik hier gewoon lekker in me eentje waar niemand me ziet
Alleen in mijn hoofd dat lijkt op een doolhof
Nog steeds starend naar de poort
Besluitend dat ik de deur open doe
En met de gedachten ‘ik begin opnieuw’
En laat dit verschrikkelijke doolhof van gedachtes achter me