Verloren dagen
Ik was een kind van veertien, een kind vol dromen. Het
kon allemaal niet meer stuk. Tot op de dag dat de bom
insloeg. Van toen af aan was ik geen kind meer van deze
wereld. De droom sloeg om naar een nachtmerrie. Als een
schaduw die me overal volgde. En waar het kind in stilte
stierf.
marileen: | Donderdag, januari 17, 2008 20:02 |
Wat kan ik nog zeggen na alles wat er al gezegd is? Ik kan me er alleen bij aansluiten. Knuffel meis |
|
Marousia: | Zaterdag, januari 12, 2008 21:15 |
Zoek het kind in jezelf om het vervolgens je levenlang te koesteren, wat is immers een mens zonder kind te zijn. Liefs van Marousia heel mooi voelend en denkend verwoord. | |
Roland Hainje: | Zaterdag, januari 12, 2008 21:08 |
sluit het kind van veertien weer in je armen.... `t is moeilijk, maar ze is er nog! mooi geschreven Roosje.. liefs en knuff, Ro;) |
|
ninodepino: | Woensdag, januari 09, 2008 23:51 |
ik sluit me bij Kerima Ellouise haar wens aan... prachtig geheel Roo$je! Liefs, nino. |
|
CBR: | Woensdag, januari 09, 2008 17:28 |
Zo herkenbaar Roosje. liefs cbr |
|
red one: | Woensdag, januari 09, 2008 17:28 |
het kind blijft altijd bestaan alleen is het moeilijk om terug te vinden dat denk ik, mooi geschreven roosje liefs red | |
kerima ellouise: | Woensdag, januari 09, 2008 17:25 |
herkenbaar ...en ik hoop dat je dat kind weer gaat vinden in herkenning maar vooral erkenning... rakend goed geschreven Roosje liefs kerima ellouise |
|
Windwhisper: | Woensdag, januari 09, 2008 13:31 |
Dat kan, maar misschien zit toch heel diep in je hart wel dat kind van toen te schuilen, en het wacht af, tot je er aan toe bent om er weer lief voor te zijn. Lieve groet van mij Cobie wel bijna zestig maar nog steeds het kind in mijn hart hoor Ook al beschadigde er veel |
|
Oorlam: | Woensdag, januari 09, 2008 13:27 |
Sterk beeld..ik zit nu te denken..volgens mij ben ik nog steeds een kind hmm..een paar knallen later nog steeds..hmm | |
switi lobi: | Woensdag, januari 09, 2008 12:08 |
Oef meis... da''s heftig en zorgt voor veel napalm. Wat vind ik de reactie van lexx fantastisch... het kan inderdaad zo zijn. Hele dikke kus, switi lobi |
|
lommert: | Woensdag, januari 09, 2008 11:54 |
goede morgen Rossje..ik voor mezelf lees er groot verdriet in op die leeftijd..nare gebeurtenissen...zo ik lees...maar het is nu..nu;) liefs van mij kus;) willem |
|
*Ria Klein Herenbrink* Raira: | Woensdag, januari 09, 2008 11:42 |
wat pijnlijk mooi verwoord sterkte liefs Ria |
|
Free@Bird: | Woensdag, januari 09, 2008 10:48 |
heel mooi roosje, herken mijzelf een beetje erin liefs, kerima |
|
Gert: | Woensdag, januari 09, 2008 10:47 |
Ik sluit me helemaal aan bij de reactie van Lexx. Ooit voelde ik me ook zo. Geloof me, er is nog wat aan te doen! Groet, Gert |
|
lexx: | Woensdag, januari 09, 2008 10:41 |
Eén vroegtijdige knal hé? als je niet te zeer met overleven bezig bent, kan het ook voor een explosieve groei van jezelf betekenen :) (zeg ik maar even waanwijs) fraai geschreven, puur. kus! | |
Auteur: Roo$je | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 09 januari 2008 | ||
Thema's: |