Gevoelens, emoties, mijn persoonlijk bezit,
eens geketend diep van binnen.
In mijn hart, maar niet langer.
Ik ben niet meer bang,
niet bang voor die ene traan.
Wetend dat nog velen volgen zullen.
Voor elke traan een gedachte, een lach, een zucht.
Het nat op mijn lippen, het zilte van tranen,
doet mij realiseren dat dit gevoel niet slechts een droom is.
Voorraadschuren vol, talloze tranen heb ik voor jouw,
opdat ik je niet vergeten zal.
Tot ook ik zal gaan.