ik word kwaad
wanneer ik denk
aan die ander
..noem me maar jaloers
ik moet huilen
wanneer ik denk
aan hoe je mij wilde
en hoe ik dat niet kon zijn;
wanneer ik denk
aan hoe je een ander ook kan willen
en hoe ik niet meer de enige zal zijn
..noem me maar een huilebalk
ik voel me wanhopig
wanneer ik denk
dat je haar zou kunnen geven
wat je zei te bewaren voor mij
..noem me maar egocentrisch
ik ben koppig
wanneer ik roep
en ik weet
dat ik verder kan
zonder jou
..noem me een doorzetter?
of geloof een beetje
een heel klein beetje
zoals je ook toen
durfde te geloven in mij