zelfmoordangsten

- zelfmoordangsten -

Soms verlang ik in het geheim naar

het onbekende van het einde, toch de

onwetendheid van de eeuwige rust

brengt mij angst en ik deins terug in

mijn leven tot ik weder stilsta in chaos.

Doch als verlangens groeien lijkt het

mes pijnlijker te snijden terwijl het

bloed niet langer vurig stromen wil,

zelfs pillen met drank blijven op de

tong liggen en is het slikken gestremd.

Eén schot zou vlugger zijn, mits de

trekker overgehaald kan worden

zonder twijfel, dan nog zal ik van de

pijn vergaan, maar sterven zal ik..

Wellicht niet door een kogel uit het

pistool wat afgevuurd wordt door

mij, want ik heb er geen in bezit.

Geschreven door

Disgusting Beauty

Reacties op dit gedicht

Disgusting Beauty vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

lexx:	Maandag, februari 04, 2008 15:50
:) kogelvis dan? In Japan werkt dat prima .. goed geschreven!

Over dit gedicht

Auteur: Disgusting Beauty
Gecontroleerd door: Christa
Gepubliceerd op: 04 februari 2008
Thema's: [Zelfmoord] [Angst] [Verdriet]