Een brok in mijn keel
Een gevoel dat ik met bijna niemand deel
Huilen kan ik bijna niet
En toch voel ik zo veel verdriet
Zo veel pijn en zo veel wanhoop
M'n gevoel gaat met me op de loop
Wat zal de beste hulp voor mij zijn
Ik voel me nu zo klein
Dat ik zo snel mogelijk geholpen moet worden
Tjah... Dat staat nog net niet op alle verkeersborden
School gaat er aan
Ben al ruim 2 weken niet meer gegaan
Ik zeg steeds vaker dingen af
Het leven lijkt wel een grote straf
Probeer de dingen toch vol te houden krijg je dan te horen
Om je nog even verder de grond in te kunnen boren
Ik red het niet meer
Zeg ik telkens weer
Ik ben bang...
Al zo lang
Bang voor het leven
Dat alleen maar ellende kan geven
Ben ik sterk genoeg
Of eindig ik mijn leven te vroeg
De tijd zal het leren
Hopelijk zal het geluk ook eens een keer naar mij toe keren
Mijn gevoel zo dubbel
Voel me zwaar klote
En wil vastgehouden worden
Maar tegelijkertijd
Wil ik niet aangeraakt worden
Wat is het toch met mij
Bang voor alles om me heen
Bang voor iedereen
M'n gevoel wint elke dag
En toch blijf ik het volhouden die lach
Bang om me om te draaien in mijn bed
Bang voor elke stap die ik in het leven zet
Bang om hulp te vragen als het nodig is
Wat is er toch mis
Bang voor antwoorden die ik krijg
Dat ik over mijn gevoel maar zwijg
Ik wil vastgehouden worden
Maar raak me niet aan
Ik wil geholpen worden
Maar laat mij maar gaan
Ik wil vechten...
Maar laat ik het maar opgeven
Een beter gevoel zal nooit komen
Daar mag ik alleen maar van dromen
De angst, pijn, verdriet en wanhoop zullen nooit weg gaan
Het zal altijd op mijn pad blijven staan
Ik zit in een zwart gat zonder uitwegen
Ik kan er niet meer tegen
Het gevoel wordt te heftig en te veel
Wanneer komt het moment dat ik het eerlijk deel
Dat ik volledig eerlijk kan zijn
Over onder andere mijn pijn