De zieners (2)
waar de stilte nooit huist
vindt geen oor de boodschap
tussen de ruis en de roezemoes
als bomen in een bos en takken
aan bomen en blaadjes aan takjes
verliezen we nooit de kern
maar we vergeten
en met bomen, takken, blaadjes
als onoverkomenlijkheden
dolen we langs dezelfde paden
schampen soms
het zijn
of komen onszelf
tegen
20-02-2008
D. Kölgen: | Dinsdag, maart 04, 2008 23:09 |
Geweldig geschreven, liefs Diana | |
Marousia: | Woensdag, februari 20, 2008 20:06 |
Heel sterk neergezet deze waarheid. Liefs van Marousia | |
fortuna: | Woensdag, februari 20, 2008 18:56 |
diepe sterke waarheid! Arti. Liefs |
|
moongirl1982: | Woensdag, februari 20, 2008 18:15 |
mooi geschreven... groet moongirl1982 |
|
Peter van Tiel: | Woensdag, februari 20, 2008 17:31 |
Een beetje moeilijk te begrijpen voor mijn oude hersenen. Maar als ik in het bos kom, zal ik aan je gedicht denken, oké? Maar dan moeten er eerst wel weer blaadjes aan de takjes zitten, dus dat duurt nog even. Voor straks een prettige avond gewenst. Liefs, Peter. |
|
erje: | Woensdag, februari 20, 2008 14:09 |
met bomen en takjes over een bospad met je haren in de wind mag jij jezelf eigenlijk niet tegenkomen liefs Ronny |
|
lommert: | Woensdag, februari 20, 2008 09:59 |
indenkend gedicht..het niet alle dagen bewust bezig zijn met het Zijn..''k zou gek worden;) liefs van mij willem |
|
Windwhisper: | Woensdag, februari 20, 2008 08:06 |
ja meisje, we komen ons zelf weer tegen gezien of ongezien Lieve groet Cobie Goede morgen Kuzzzz |
|
Innerchild: | Woensdag, februari 20, 2008 07:45 |
Je zegt het met zoveel woorden ... het maakt me woordenloos ! | |
hiljaa: | Woensdag, februari 20, 2008 07:44 |
ik ga naar ee om meelf weer tegen te komen knufliefs--hiljaa-- |
|
Het Gejefte: | Woensdag, februari 20, 2008 07:39 |
Yeah! aailaaiktitalot |
|
Auteur: Artifex | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 20 februari 2008 | ||
Thema's: |