Rennen.

Rennen.

zoek dan naar mijn handen als

je echt niet meer wilt weten

wat de wereld buiten zegt, en

wat er nou weer is gebeurd,

dat je zomaar bij me wilt zijn

als je aanzicht plots zo'n pijn doet van de tranen uit het niets, dat je niet meer weet waarom het ook weer was dat je niet nu meteen de wind in je gezicht mocht voelen slaan, terwijl je wegrent langs de huizen waar al die mensen langzaam wegsmelten in de toekomst, want dat willen we niet zien, slechts de regen buiten roept je wanneer ik je probeer te troosten, en jij niets door je tranen heen kan zeggen, wat wil je zeggen, liefste? vertel me over wat er zo'n pijn doet, dan zal ik je vasthouden tot het donker wordt en langer.

Geschreven door

Suzanne.

0

Reacties op dit gedicht

Suzanne. vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

David Matser:	Woensdag, maart 05, 2008 23:01
Is inderdaad een mooi geschreven gedicht, het heeft enkel 1 zwakke plek, en dat is -zoals marina al zei- het einde. Dat is eigenlijk een beetje té gezapig.... Maar mooi - zeker weten! liefs, David

Marina van Vledder:	Woensdag, maart 05, 2008 22:16
Ik denk dat het sterker was geweest als je gestopt was na liefste? De rest voegt enkel dingen toe die je er wel bij kan bedenken. al doet het zeker niks af aan de inhoud verder. Ja huppelen, maar daar hebben we niet altijd de tijd voor wel? x

flores:	Woensdag, maart 05, 2008 21:16
Rennen, springen, vliegen vallen en weer opstaan. En huppelen, maar dat zegt ''ie er dan weer niet bij.... In jouw stijl geschreven en die waardeer ik! Liefs (je huppelmaatje)

Over dit gedicht

Auteur: Suzanne.
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 05 maart 2008
Thema's: [Leven]