Ik kras in ijle lucht
symbolen ongrijpbaar
walsend beweeg ik
in wervelende onmacht
Mijn toppen reiken
naar jou kille blik
terwijl ik schreeuw
in voelbare stilte
De aarde dreunt
bij elke hartslag
mijn aderen verstopt
door verslagenheid
Oorlam: | Maandag, maart 10, 2008 13:01 |
een scherp schrijven..wederom in de verhuisperikelen?:) | |
red one: | Maandag, maart 10, 2008 11:06 |
dit geeft een machteloosheid weer die me koude rilligen geeft. goed neergezet Liefs red |
|
Arlya: | Vrijdag, maart 07, 2008 15:57 |
prachtig neergezet. ik krijg er zelfs kippenvel van. | |
Klaes: | Donderdag, maart 06, 2008 21:11 |
ik voel de nadreun leafs/klaes |
|
remie: | Donderdag, maart 06, 2008 17:34 |
prachtig...liefs remie | |
dario: | Donderdag, maart 06, 2008 15:58 |
De verwarring slaat hier echt wel over naar angstgevoel, gelukkig is het fictie. Mooie! gr''jes, dario |
|
gewoonuniek: | Donderdag, maart 06, 2008 15:43 |
mooi. | |
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 06 maart 2008 | ||
Thema's: |