Zonder die oude schoenen

had ik het echt niet gered

nieuwe knellen, krullen tenen,

veroorzaken blaren en verdriet

 

laat mij maar schuiven als vertrouwd

zandkorrels van jaren geleden

in de punt, weet je nog …  het strand

en hoe we liepen langs de vloedlijn

 

gedroogde vissen en witte strandhuisjes

trokken de aandacht van voorbijgangers

een fles en schelpen als buit …. jutters

voelde we ons, alleen de tijd tikte voort

 

en ‘t zicht op bolle zeilen in de wind

en de zon die langzaam rood onder gaat

zonder die oude schoenen

had ik het niet gered vandaag

 

nieuwe knellen

net als jij

 
 
 
 
Reacties op dit gedicht
remie vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


Quicksilver: Maandag, mei 12, 2008 00:05
Subliem verwoord tot een pracht!

Liefs..knuff
Dicky


hadassah: Zondag, mei 11, 2008 21:59
Geweldig


Klaes: Zondag, mei 11, 2008 06:22
voortreffelijk

leafs/klaes


H.J.: Zondag, mei 11, 2008 00:57
prachtig geschreven, en sterke slotzin.

knuff H.J.


ninodepino: Zaterdag, mei 10, 2008 23:00
herkenbaar, ik had mijn stoffige stappers ook weer uit de vullis gehaald

maar dat ''net als jij'':S
klinkt niet opgewekt/hoopvol.

liefs, nino.


lonely 1: Zaterdag, mei 10, 2008 22:45
prachtig geschreven,

liefs, hilde


verhavert: Zaterdag, mei 10, 2008 22:11
stilmakend mooi
prettige pinksterdagen
liefs martine


Over dit gedicht
Auteur:  remie Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  
Gepubliceerd op:  10 mei 2008
Thema's: