Rollenspel.
Een kast met uniformen voor iedere gelegenheid.
De rollen verdelen het onderscheid.
Een kast met pakken, overhemden, truien, shirts en broeken.
En iedere morgen weer het juiste setje uitzoeken.
Een dagelijks ritueel.
Soms gemakkelijk, soms vergt het veel.
Welke combinatie wordt het deze dag?
Een afweging van wat we willen, wat kan en wat mag.
En de reden van dit dagelijks terugkerende kwel.
Dat is de dagelijkse poppenkast, het rollenspel.
Voor iedere rol is er een ander tenue.
Of het nu is voor het werk, de pappa rol of moeders kaasfondue.
Op het werk zijn we vaak anders gekleed dan thuis.
Waar we een pak of overall dragen op het werk, dragen we iets gemakkelijks in huis.
Het is de gelegenheid die onze kleding bepaalt.
Maar de vraag is of alleen de kleding het haalt.
Vaak gedragen we ons ook verschillend naar gelang de situatie.
Maar zijn we dan onszelf of een goed uitgevoerde imitatie?
Passen we ons aan aan de rol van dat moment
Of maken we ons helemaal bekent?
Vaak kiezen we toch deels voor de rol die ons is opgelegd.
Of misschien kiezen we een eigen vorm in die rol liever gezegd.
Maar in ieder geval bestaat het leven vaak uit een aaneenschakeling van rollen.
En betekent leven van de ene in de andere rol hollen.
Als de wekker gaat en we ons juiste pak weer hebben uitgekozen.
Gaat dat moment vaak over in de eerste rol, zonder tussenpozen.
We komen bij de ontbijttafel en nemen plaats in onze rol.
Misschien de tafel dekken, de krant lezen of schenken de koffiekopjes vol.
Ook bij aankomst op het werk breekt weer een nieuwe rol aan.
Zo moet een manager op een andere manier dan een medewerker zijn mannetje staan.
Ieder heeft zijn eigen rol en ieder speelt die rol zo goed als hij kan.
Maar het blijft een rol, is dat zo erg dan?
Je kunt natuurlijk je rollen geheel naar eigen inzicht invulling geven.
Op die manier zal een ander jou altijd als jezelf beleven.
Dus ergens zijn we toch onszelf in het spel dat we spelen.
En daarom zal het vast niet zo snel gaan vervelen.
Maar wordt u nu ook niet eens moe van al de rollen die u spelen moet?
Zou u niet eens los willen breken van de dingen die u dagelijks doet?
Niet een keertje totaal uit de band willen springen?
U eens heerlijk vrij, uit het keurslijf wringen?
Mij lijkt het soms geweldig om eens uit mijn rol te stappen.
Een keer niet te doen wat ik moet doen maar er gewoon mee kappen.
Het roer om, gezicht in de wind en op naar het onbekende avontuur.
Gewoon een keertje helemaal om met dat stuur.
En toch heb ik het nog nooit gedaan.
Bang voor wat zal komen of wat zal gaan.
Nee, ik denk dat ik voorlopig mijn rol nog wel even speel.
En misschien, heel misschien eens uit de band spring als ik mij verveel.