Tegenover mij staat een meisje.
Ze kijkt mij aan,
ik kijk haar aan.
We lijken op elkaar.
Eventjes,
lijkt het mijn spiegelbeeld.
Dan zie ik dat ze huilt.
Dit kan ik niet zijn,
dit mag ik niet zijn,
hoor ik mezelf denken.
Ik voel mijn gezicht,
ja,
ik voel tranen.
Ik voel verder,
en dan opeens,
voel ik een glimlach.
En ik krijg opeens
een warm gevoel van binnen.
Het overspoelt me.
Ik zie tegenover me,
dat het meisje schrikt.
Het warme gevoel,
strekt zich verder uit.
Dan weet ik wat het is.
Het gevoel is gelukkigheid.
Met dit besef,
vervaagt het meisje,
tot er tegenover mij niemand meer staat.
Dan weet ik het zeker.
Ik ben gelukkig,
en laat de wereld maar komen!!