een weg ligt verlaten
in een bosrijke omgeving
vol met afgevallen bladeren
verdort en eenzaam op de grond
een meisje heel alleen
wandelt erover heen
ze schrikt op
van het ritselen van de bladeren
kijkt angstig om zich heen
ineens neemt zij de benen
ze rent en rent
ze weet niet waarheen
de weg is oneindig lang
daarginds is het eind in zicht
maar zij ziet het niet
kruipt achter een boom
gaat gehurkt zitten
hijgend van vermoeidheid
toch durft zij er niet achter vandaan komen
en ineens...
ziet zij een gestalte
hij reikt haar een hand toe
durft zij uit haar schuilplaats komen
om deze gemeende hand aan te nemen?
een weg vol angstige herinneringen
zolang dat zij het vertrouwen verliest
toch zal ze ooit iemand vinden
die haar helpen zal