ze kijkt naar zichzelf,ze probeerd rustig adem te halen.
haar littekens tonen haar pijn,ze probeerd alles te vergeten.
ze negeerd haar problemen,alles gaat immers goed.
ze probeerd niet te denken,denken doet teveel zeer.
ze haat zichzelf,ze haat haar lichaam.
ze wil niet meer zo zijn,ze wil alles veranderen.
ze hurkt neer,tranen rollen over haar wangen.
met een zucht fluisterd ze;
het komt wel goed,maak je geen zorgen.
ze slaat haar armen om zich heen,en ze legt haar hoofd opzij.
dan zit ze in een hoekje en denkt,ik heb weer gelogen.
leugen na leugen....tegen mezelf.