Hoi liefje,
Het is alweer bijna 6 maanden geleden,
dat we elkaar tegemoet kwamen gereden.
Ons eerste afspraakje was dat toen,
en we begroette mekaar met een dikke zoen.
Mooie rode rozen had je voor me bij,
want je wist daarmee was ik erg blij.
En oh wat waren ze mooi en nog wel zoveel,
want twintig vielen er mij ten deel !
Ik werd echt helemaal verlegen,
hier kon ik niet zo goed tegen.
En wat waren we nerveus die eerste keer,
dat vergeet ik echt niet meer.
Spreken deden we elkaar al vele malen
en hadden tegen mekaar steeds verhalen,
maar nu was het even oeps daar is ie dan,
daar droomde ik dan al zo vaak van.
maar lang hoefden we echt niet te wennen,
het was alsof we elkaar al heel lang kennen.
Samen zijn we het attractiepark ingegaan,
en lekker aan de wandel dicht tegen elkaar aan.
Daarna hebben we een kopje koffie gekocht,
en een knus plekje voor ons opgezocht.
Samen lekker aan het babbelen gegaan,
niet al te ver van mekaar vandaan ;-)
Maar toch kwam er een mevr. steeds storen,
was bang dat ze niet alles zou zien en / of horen,
dus zijn we maar weer aan de wandel gegaan,
en een ander gebouwtje ingedaan.
Daar was niemand daar waren we alleen,
alleen wel herrie van luidsprekers om ons heen
uitstappen, uitstappen ging het steeds weer,
maar er zat niemand in het treintje deze keer.
Wij gingen steeds meer aan elkaar aan het wennen,
en zachtjes aan een en ander bij mekaar verkennen.
Al ging het allemaal heel voorzichtig hoor,
want de eerste keer sla je niet gelijk door !
Het was een ochtend heel erg fijn,
en ik hoopte dat er gauw een tweede mocht zijn.
We namen afscheid en keerden naar huis,
met het gevoel dat zit wel pluis !
En dat zit het dat kan ik je wel zeggen,
daar hoef ik weinig over uit te leggen,
verliefd zijn is inmiddels houden van,
want echt ik meen het liefje dat ik echt niet meer zonder je kan !
Jou mopke xxxxxxxxxxxxx