laat me het gewoon even uitleggen. mijn gevoelens, waar ik sta,...
toen ik je voor het eerst zag dacht ik al: ja wat is dat, zoon lekker stuk. we kwamen goed overeen, we werden , en zijn, goede vrienden en we lachen nogal wat af, elke dag weer, en dat maakt mij zo gelukkig, en als je er dan een dag niet bent, schiet ik in paniek , want één dag zonder jou is een saaie dag een dag zonder vreugde want door jou is er vreugde in mijn leven, jij fleurt mij op , diep vanbinnen , en het is ook, daar diep vanbinnen, waar ik iets voel , voor jou. iets voel wat me de tijd groter en groter wordt, de liefde groeit, dag na dag. als ik nog maar gewoon in je ogen kijk , als ik je nog maar in de verte hoor , jij bent gewoon fantastisch. je laat wel merken dat je me graaag hebt maar is het meer?? is het meer dan die hechte band? die pure vriendschap ,volgens jou? ik wil meer ik wil de jouwe zijn, en ik zal je nooit vergeten ook al ben je weggegaan. laat gewoon weten wat je voelt wat je in je hoofd rondspeelt , want als ik dat weet sta ik al ver, heel ver, maar ik kan je niet uit mijn hoofd zetten , jij bent zo belangrijk voor mij, niemand kan jou leegte vervangen. nooit van mijn leven zal ik iemand ontmoeten die zo tof, mooi, lief, grappig,... is als jij.
laat het gewoon weten. morgen misschien...