Waarom doet het me pijn om het over jou te hebben terwijl je een hartstikke lieve vriend bent,
waarom kan ik niet zorgen dat dit went.
Waarom kan ik niet zorgen dat het helemaal over gaat,
waarom denk ik dat dit gevoel me nooit met rust laat.
Waarom ben je niet op school,
waarom heb ik zonder jou totaal geen lol.
Is het gevoel dan misschien toch sterker dan ik mezelf wil toegeven?,
waarom hoop ik toc dat wij nog iets specialers beleven?
Waarom kan ik er niet bij mezelf inrammen dat het beter is van niet,
waarom weet ik gewoon nog steeds niet wat ik wil, wat doet me dit verdriet.
Ik weet gewoon: over een paar maanden ben ik je kwijt,
ik ben er bijna zeker van: als ik nu nog iets met je zou beginnen krijg ik spijt.
Maar er is ook een beetje dat zegt dat een mooie herrinnering nooit verkeerd is,
maar ik ben ook zo bang dat ik me op den duur vergis.
Ik denk ik nooit echt weten wat ik wil,
maar dit is me allemaal veel te veel.