voor jou die de eenzaamheid draagt
.......als God
wier hart in zang uitbrak
als onvervulde ziel
die hier gedaante nam
in kant gekleed en in satijn
bewust dat je namaak bent
en dus bedrieglijk en dus slecht
en daarentegen hevig echt
jou ingehouden leven
berilt je voorhoofdveld
......
zo vult een jaar zich
met veel voortreflijks
en ook met veel lelijks
laat dit nu rusten
want jij, steeds maar weer jij
draagt het donzen masker van
de eerste lentewind
ik ga door je heen
.....mijn handen geheven in afweer
je bent het zuiverste dier
op aarde
ik slaap met de nacht als met jouw lichaam
deze nacht als vorige nacht als elke nacht