De roze bril blijft hangen
maar de herinnering is dwaas
ik heb zo vaak gevloekt, gescholden
maar hij komt niet van zijn plaats
Hij lijkt vastgeroest aan een breus
en iets wat lievend hart
niet grappig meer
ik ben verward
tranen blijven lopen
druppen onder de bril vandaan
jouw kille blauwe ogen
zullen nooit meer bij me weg gaan
de roze bril gaat knellen
en belemmert me in alles wat ik doe
ik weet niet hoe
Littledolphin: | Zondag, oktober 19, 2008 21:32 |
goed schrijven liefs en suc6 barbara | |
Ludy: | Zondag, oktober 19, 2008 14:58 |
Intens geschreven. Succes medestrijder! Liefs, Ludy |
|
tweety-ysje: | Zaterdag, oktober 18, 2008 08:29 |
mooi dit stukje geschreven gedichtje hoor dikke knuffel meid | |
Auteur: Heavenly light | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 17 oktober 2008 | ||
Thema's: |