wat kan een grote wereld
toch klein zijn
als mist neerdaalt
en het zicht steelt
wanneer de wint zwijgt
in alle talen
en echo’s
fluisterend galmen
als boeien dan ook nog
niet meer worden gezien
en ankers doelloos
worden gelaten
zoals de sterren
de wegwijzers bij nacht
stralen aan de andere zijde
van ’t grijze kleed
adembenemende mist
gevaarlijk en misleidend
mist die leek op stille angst
angst om te ontsporen
te ontsporen op de rails
die waren gelegd
in lichte nachten
bij zilveren maanlicht
christa
slaap lekker freaks
morgen een fijne dag
johandedichter: | Woensdag, oktober 29, 2008 23:44 |
wederom een pracht van een gedicht gr johan | |
roosjerood: | Woensdag, oktober 29, 2008 08:36 |
heel mooi verwoord | |
gewoon gezellig: | Woensdag, oktober 29, 2008 07:25 |
adembenemend zo mooi je mist kan beschrijven...liefs | |
Littledolphin: | Woensdag, oktober 29, 2008 06:42 |
mooi geheel christa liefs barbara | |
_Lieverdje_: | Woensdag, oktober 29, 2008 01:27 |
prachtig ook voor jou een fijne dag de onze is minder prettig schoonmoeder is gisteren overleden liefs |
|
Wit Licht: | Woensdag, oktober 29, 2008 00:29 |
Zeer mooi dichtwerk .. Laat de zandman komen en slaap zacht ... |
|
Auteur: christina | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 29 oktober 2008 | ||
Thema's: |