ruzie...
elke dag,
dag na dag ruzie,
om kleine dingen,
ruzie met je ouders,
is geen pretje,
altijd een "grote" mond,
vlogens hun,
het is alleen mijn gevoel dat spreekt,
ze weten niet alles,
lang niet,
mijn verleden.....weten ze niet.
ik wil het ze neit vertellen,
dan doe ik ze pijn......
zij doen mij ook pijn,
maar hebben dat niet door....
wat moet ik?
ik wil weg,
ver weg van huis,
ver weg van mijn ouders....
soms wil ik er wel een eind aan maken,
maar heb ik de moed niet,
het is alleen de moed die ik nog moet verzamelen,
om er een eind aan te maken,
die moed is er bijna...
nog een klein beetje, en dan heb ik de moed,
om er een eind aan te maken,
en vanuit de hemel te zien.....
of ze van me houden.