Het leven
Is zo oneerlijk verdiend
Als ik om me heen kijk
Onderscheid ik veel problemen
Waar niet naar gekeken wordt
Wij hebben het hier wel goed
Maar de mensen in arme landen
Die elke dag vrezen voor hun leven
Omdat ze te weinig eten hebben
En niet elke dag goed eten
Omdat ze het gewoon niet hebben
Of elke dag hetzelfde eten
Ik voel me soms schuldig
Als ik kijk naar mijn bord met patat
Of iets anders lekkers.
Dan mag ik van geluk spreken
Ik denk op zulke momenten
Maar het is zo oneerlijk verdeeld.
Ik zit hier lekker te eten
En die mensen sterven van de honger
Kunnen we er dan echt niets aan doen
Maar ik ben net als de rest
Ik geef de moed misschien
Wel te snel op.