Tweeduizendacht het jaar vol verwachtingen
Tweeduizendacht is nu al weer voorbij
Tweeduizendacht werd niet wat ik dacht
Tweeduizendacht was jij niet meer aan mijn zij

Waartoe dient het dat dingen zo gaan
Wat is de zin, is er iemand die het weet
Het leven lijkt soms ongrijpbaar
Het effect is pijnlijk, we noemen het leed

Die nieuwe vakantie-ideeën, ze gingen niet door
Het verlangen naar een langdurig samenzijn
Opeens is daar opnieuw die grote leegte
Wanneer komt geluk, wanneer wordt alles eens fijn

Grote jongen zijn, niet zeuren
Ook voor jou komt daar dat nieuwe onverwachte
De wereld om je heen vergeet zo snel
En dat helpt niet echt de gevoelens te verzachten

Ook het verlies van een dierbare, mens of dier
Zij die om je heen leven zijn al snel weer 'stil'
Voor betrokkenen werkt het toch vaak wat anders
Voor hen duurt het veel langer en voelt het nog lange tijd kil

Tweeduizendnegen een jaar met echte verrassingen?
Tweeduizendnegen we staan aan het prille begin
Tweeduizendnegen we leggen de verwachting en hoop in 'jouw' handen
Tweeduizendnegen vol goede moed, wat heeft het anders voor zin?