Als alle kleuren zijn verdwenen,
'T restantje hoop ook is gegaan,
Zelfs de zon niet meer wil schijnen,
Wil je dan nog wel bestaan?
Als de muren je omringen,
En van binnen doet het pijn,
Zoveel tranen opgesloten,
Wil je er dan nog wel zijn?
Als ze je pijn doen zonder reden,
En wat zij zeggen gewoon niet klopt,
Wanneer hun waarheid is verzonnen,
Zou je niet willen dat het stopt?
Want het leven zit je tegen,
En het geluk komt alsmaar niet,
Je hart schreeuwt diep van binnen,
Maar niemand die dat ziet.
En je blijft altijd maar vrolijk,
lacht met jouw neppe lach,
Je zegt dat alles goed gaat,
En dat weer elke dag.
Maar ik lees het in je ogen,
In de teksten die je schrijft,
Dat je moe bent van dit leven,
En het liefst niet langer blijft.
Maar ookal is het nog zo moeilijk,
Is het chaos in je kop,
Wil je vluchten voor je angsten,
Geef alsjeblieft niet op!
Want ik zal jou beschermen,
Tegen al het verdriet en pijn,
Wij vechten samen tot het einde,
Ik zal er altijd voor je zijn!