Mijn pijn verstop ik achter mijn vrolijkheid, Mijn verdriet achter mijn lach. Sommige mensen willen geen masker, Maar ik draag hem het liefst elke dag.
Met chagrijnig zijn maak je geen vrienden. Door chagrijnig te zijn wordt je nooit blij. Ik word uiteindelijk wel vrolijk door mijn masker, Hij hoort nu gewoon bij mij.
Door te doen alsof ik vrolijk ben, Word ik het na een tijdje ook echt. Maar af en toe huilen moet ook. Anders wordt het een eindeloos gevecht.
Met verwerken ben ik wel bezig, Ondertussen met mijn masker op. Zo voel ik me stukken beter, Dus ik hou hem op.