Afwikkelen
afwikkelen deed ik
laag voor laag
maar heb het niet over
afstropen van vel
dat zou dan bloederig heten
of verwijderen van verband
gedraaid over en om al mijn
levenswonden
neen, de donkere kamer
waar licht schijnt
opdat het niet nacht lijkt
aldaar draai ik de film
uit de koker
en zie mijn leven
voorbij trekken
ben ik dood dan
schiet mij te binnen
of zweef ik tussen
de etages van de hel
hoort u mij
meneer?
komt u maar
rustig bij geest,
wakker noemen we
dat op aard
zei de zusterkundige
met zwoele stem
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Zondag, februari 22, 2009 12:33 |
| Focussen op...... Maar toch, de warmte van de aarde op het netvlies. Bijzonder schrijven! Warme groet, Hilly |
|
| switi lobi: | Zaterdag, februari 21, 2009 19:42 |
| Het zwoele realisme... is ook een kundigheid ;) zo is wakker worden een stuk aangenamer? Liefs, switi lobi |
|
| kerima ellouise: | Zaterdag, februari 21, 2009 18:43 |
| nou zo wakker worden vanuit een opgedragen slaap en dan duiken in het zwoele realisme...dan zou je de eeuwigheid willen herhalen...toch ;-) liefs kerima ellouise |
|
| Innerchild: | Zaterdag, februari 21, 2009 18:16 |
| Lijkt wel een BDE ! Brrr ... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: j.dreyfsandt |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||