Vroeger dacht ik dat ik geen gezicht had
Dat ik hetzelfde was als anderen
Mensen zouden me niet kunnen herkennen
En ik zou nooit veranderen
Ik was net zoals iedereen
Gewoon zoals het hoort te zijn
Met die gedachten ging ik door het leven
En dat ging ook zonder pijn
Maar ik begon na te denken
Kwam erachter dat mijn gezicht anders is
Ieder mens is uniek
Ik zat dus helemaal mis
Vroeger dacht ik dat ik geen gezicht had
Schitteren was niet voor mij
Maar nu weet ik dat ook ik speciaal ben
En die gedachten maken me blij