VerlopenHet wit dat aan je lippen zitlijkt het blad dat je leven vormtonbekommert en in schaduwzijdemet of zonder water en licht.Gevogeld opwaarts keer ikmet vleugels stijfvanuit een onmogelijke hoekmijn snavel op je dan rode lippen.
tinkelbel10: | Donderdag, maart 05, 2009 21:30 |
ik snap het wel maar begrijp het niet...het leest wel fijn deze gedicht. | |
Nummer 127: | Woensdag, maart 04, 2009 22:38 |
wat een psychedelisch leuk gedicht! met vogeltjes, lectuur, liefde en walging :d Nr 127 |
|
Auteur: Jasper de Jong | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 04 maart 2009 | ||
Thema's: |