Passieval, hij vaarde uit.
Met Sa’tanah, zijn aanbidder
en zijn nieuwe bruid.
Hij dacht de hoge golven onverbiddelijk te beheersen.
Dat was zijn zeemansvak
Hij daagde stormen uit tot avontuur.
Zijn schip was sterk .
Het was zijn onderdak.
Sa’tanah lonkte schippers over zeeën.
Met groengolvende zuchtende gewaden
en met vleugels versierd met schuimend zilveren tressen.
Passieval ging zich vaak te buiten
aan hemelse interessen
van zijn liefdesdorst.
Onnoemelijk verheven als een vorst.
Onwetend van het onheil dat hem wachtte.
Wijl Sa’tanah hem begeleidde
In een liefelijk wals.
Watervlug met deinende gebaren.
Haar ogen die zo sprankelend als parels waren.
Met koralen om haar slanke hals.
Maar toen hij door passie, overmand
s’nachts bij haar had geslapen.
Zich hartstochtelijk met haar verenigd had,
Toen kwam zijn passie val.
En werd zij vals !
Verhief zij zich met adelaarvleugels,
die als enorme waaierteugels
bewogen en de wolken tot een dichte duisternis
boven de zee verpakten.
Haar klauwen trokken de zee omhoog.
Een storm brak los.De masten knakten.Braken
Zijn schip zonk naar de bodem van de zee.
Hij, die eens zijn schip naar haar vernoemde
en haar om haar betoverende schoonheid roemde,
werd wreed door Sa’tanah verzwolgen
En op de kust en rots geworpen.
Tussen de beenderen van haar slachtoffers.
Tussen de schedels met hun holle gaten,
die als woud van stoffelijke resten,
van ‘t oosten tot het verre westen,
langs de lange kust opdoemden.
Als doodsbleek grijnzende gezichten,
De koude maan scheen starend
door de wolkenwakken
op de ruinen van de verlaten schepen.
Die met hun gescheurde fladderende rafelzeilen,
spookachtige silhouetten markeerden aan de horizon..
Sa’tanah zocht weer opnieuw geliefden.
Slachtoffers, die nietsontziend haar griefde.
De zee beproefde onderschatte.
En bogen voor haar waanzinnig zinnenbeeld.
die met schepen door de golven kliefden.
Vertrouwend op hun eer en hun kompas.
Dan werd zij weer verblindend mooi als maagd.
Dat ze slechts maar even was.
Uiteindelijk wraaklustig transformeerde
En met vleugels, klauwen, hakend door hun zeilen scheerde
en hen aan de woeste storm verkochten.
Daar zij met hun schepen de zee opzochten.
Haar trotseerde.
en vermetel hadden uitgedaagd.
.
Auteur: Leon Larssen | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 29 maart 2009 | ||
Thema's: |