Ik weet niet waarheen,
ik ben alleen.
Hunker naar een beetje liefde en geluk.
Zwevend in een duister dal,
ik wil er weg,
maar raak niet weg.
Mijn hoofd slaat tilt,
De tijd staat stil.
Plotsling kom jij in mijn leven,
je vind een warm plekje in mijn bekraste ziel ,
ook al ben ik anders dan elk mens.
Bij jou voel ik me goed,
vertederd,
blij.
Je geeft mijn eenzame leven terug zin,
je neemd men hand,
geeft me moet.
Je zegt me dat ik verder moet.
Je straalt warmte op me uit,
zo raak ik weer vooruit.
Weer een beetje weg uit het duister dal ....
Ik draag dit op aan de mensen van wie ik hou en mijn dieren want zij hielpen me uit mijn depressie kort nadat mijn opa gestorven was enkele maanden terug.