Tranen van het verleden
Tranen vinden een weg
Over mijn wangen naar
De hoek van mijn mond
Waar ze blijven liggen
Ik wrijf met mijn handen
Over mijn tranende ogen
En op mijn hand verschijnt
Een zwarte veeg mascara
Ik sluit mijn ogen even
Maar open ze direct
Want wat ik me herinner
zijn gedachtes, onbeschreven
Ik kan er niet meer tegen
Mijn verleden achtervolgt
Elke stap die ik heb gezet
Is gedetailleerd en van mij
Ik ben dan wel uniek
Maar ik kan zo niet leven
Mijn verleden is duister
En mijn toekomst onbekend