Route du Soleil
Daar staan in stilte
tientalle windmolens
Wieken glijden langs het diepe blauw
in een hemel vol met strepen
versierd door slingers van wolken
Ik drijf mee in de kadans
terwijl ik dromend staar
over velden vol groen en graan
wachtend om geoogst te worden
onder de ogen van de zon
Uitgestrekte wereld
langs de lange weg
zonder eind en zonder begin
Ik drijf mee in deze rust
van al het moois geroerd bewust
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, juli 18, 2009 15:13 |
| nog slechts een korte tijd wat in het midden staan is zeker geen duisternis maar een weg stap voor stap naar licht van leven | |
Over dit gedicht
| Auteur: saskia van dijk | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||